Polemik Tentang Hudud
Oleh:
Ustaz Shauqi
Terdapat segelintir
masyarakat Islam yang masih sangsi dan
ragu-ragu terhadap perlunya undang-undang jenayah Islam dilaksanakan. Keraguan
dan kesangsian ini timbul disebabkan beberapa faktor. Antaranya ialah krisis
keyakinan terhadap undang-undang Islam ekoran racun-racun berbisa daripada
musuh-musuh Islam yang telah berjaya menguasai pemikiran sebilangan umat Islam
pada zaman moden ini. Benarlah firman Allah dalam al-Quran:
Maksudnya: “
Orang Yahudi dan Nasrani selama-lamanya tidak akan redha dengan kamu
sehinggalah kamu mengikuti agama (jejak langkah) mereka”.(Surah al-Baqarah:
ayat 120)
Berbeza dengan
orang yang beriman, keyakinan kepada al-Quran dan Hadis menyebabkan mereka
tidak memandang ringan terhadap hukum hakam Allah swt. Sebagaimana umat Islam
dapat menerima kefardhuan solat, puasa, zakat dan haji, begitu juga umat Islam
sewajarnya dapat menerima undang-undang jenayah Islam kerana semuanya datang
daripada Allah swt bahkan ia merupakan arahan Allah kepada manusia.
Terdapat pula dalam
kalangan masyarakat yang memang menerima perlaksanaan undang-undang jenayah
Islam seperti undang-undang hudud, namun malangnya mereka masih terpesong
dengan racun pemikiran barat dengan menyatakan bahawa belum tiba masanya untuk
dilaksanakan. Bahkan bukan sedikit ‘tokoh pemikir’ yang terkeliru dan terikut
dengan rentak orientalis tanpa mereka sedari, lalu mereka pun mengalunkan lagu
dan menari mengikut rentak golongan orientalis dengan mencadangkan bahawa
‘hudud’ bukan keutamaan bahkan belum tiba masanya untuk dilaksanakan.
Ketakutan pada
hudud amat menjadi-jadi, seolahnya ia akan membawa fitnah pada hukum Islam dan
pelbagai lagi polemik yang timbul. ‘Pahat’ sudah pun berbunyi sedangkan
bangunan belum lagi didirikan. Malu kita pada generasi Malaysia sebelum merdeka
yang menerima hukum Islam tanpa sebarang keraguan sebagaimana yang termaktub
dalam Hukum Kanun Melaka dan sebagainya.
Sebelum kedatangan
penjajah barat, undang-undang jenayah Islam telah pun dilaksanakan di Malaysia
serta telah menjadi undang-undang dasar negara. Kenyataan ini berlandaskan
kepada kewujudan Hukum Kanun Melaka, Undang-Undang Pahang, dan Undang-Undang
Kedah[1]. Hukum Kanun Melaka telah dilaksanakan sejak
zaman kesultanan Melaka lagi, dan ia berdasarkan mazhab Syafie[2]. Undang-undang Kanun Melaka mempunyai
pengaruh yang besar dan berkesan di negeri-negeri Melayu di bawah pemerintahan
empayarnya dan di negeri-negeri yang berjiran seperti Johor, Kedah, Pahang,
Perak dan Brunei. Negeri-negeri tersebut telah menjadikan Undang-undang Kanun
Melaka sebagai asas kepada undang-undang negeri mereka[3]. Umumnya, undang-undang jenayah Islam telah
dilaksanakan dengan meluas di Tanah Melayu sebelum kedatangan penjajah.
Apabila Inggeris
datang dan menjajah Tanah Melayu, mereka telah melakukan perubahan yang ketara
dalam perundangan. Peruntukan Piagam
Keadilan I (1807), Piagam II (1826), penguatkuasaan undang-undang sivil (1837),
dan undang-undang Tanah Melayu yang baru pada tahun 1956 telah memberi kuasa
yang banyak dan luas kepada British untuk mengubah dan menghapuskan
undang-undang tempatan dan menggantikannya dengan undang-undang British[4].
Situasi yang telah
dilaksanakan oleh British telah memberi kesan yang besar terhadap perundangan
Islam terutamanya undang-undang jenayah Islam. Justeru, undang-undang Inggeris
telah menyelinap masuk sedikit demi sedikit, dan seterusnya menggantikan
perundangan Islam yang telah dilaksanakan sebelum ini.
Kegagalan
undang-undang ciptaan manusia untuk membendung jenayah sepatutnya menjadi bukti
betapa manusia memerlukan undang-undang jenayah Islam bagi menangani masalah
jenayah yang semakin meruncing dari hari ke hari. Kita sudah dapat melihat
kegagalan formula yang diciptakan oleh manusia dalam membanteras jenayah.
Justeru, apa salahnya sekiranya kita dapat pula mencuba formula yang disediakan
oleh Islam untuk menjamin keharmonian dan keamanan dalam masyarakat?.
Menunaikan
Tuntutan Allah
Manusia ialah
makhluk yang diciptakan oleh Allah yang berperanan menjadi hamba Allah, dengan
melaksanakan segala suruhan Allah dan meninggalkan segala larangan-Nya. Oleh
itu, mereka berkewajipan untuk melaksanakan hukum-hakam yang terdapat dalam
al-Quran dan Sunnah rasul-Nya tanpa ragu-ragu dan tanpa mempersoalkan
kesesuaiannya mengikut peredaran zaman. Allah swt sebagai Maha Pencipta dan
Maha Mengetahui lebih tahu apa yang terbaik untuk manusia dalam kehidupan
mereka di atas dunia.
Justeru, Allah
telah menggariskan beberapa panduan dalam kitabNya untuk dipatuhi dan ditaati,
bukan untuk diengkari. Perundangan Islam ialah satu bentuk perundangan yang
bersifat ‘Ubudiyyah ( perhambaan ), lantaran perlaksanaannya adalah merupakan
ibadah kepada Allah. Tidak ada alternatif yang lain bagi umat Islam selain
daripada melaksanakan hukum-hakam Allah swt. Firman Allah:
Maksudnya: “Dan sesungguhnya ini ialah jalanku yang
lurus, maka ikutilah, dan janganlah kamu ikuti jalan-jalan yang lain nanti kamu
akan menyimpang dari jalan-Nya, demikianlah perintah Allah kepada kamu supaya
kamu bertakwa”.( Surah
al-An’am: ayat 153)
Undang-undang Islam
merupakan syariat Allah yang wajib dilaksanakan. Firman Allah swt: Maksudnya: “Dan
hendaklah kamu menjalankan hukuman di antara mereka dengan apa yang diturunkan
oleh Allah”.( Surah al-Maidah: ayat 49)
Menurut Ibn Hazm
seperti yang dipetik oleh Dr. Abdul Karim Zaidan dalam bukunya ‘Nizam al-Qada’
fi al-Islam’ telah menegaskan: ‘Tidak halal penghakiman melainkan dengan apa
yang diturunkan oleh Allah swt ke atas rasul-Nya saw dan itulah yang benar.
Setiap undang-undang selain daripada itu, adalah tidak benar dan zalim, tidak
halal dihukumkan dengannya, dan hendaklah dihapuskan sama sekali apabila hakim
menjatuhkan hukuman dengannya[5].
Jelasnya, umat
Islam amat perlu kepada perlaksanaan undang-undang Islam kerana ia merupakan suatu
kewajipan dan tuntutan Allah swt kepada manusia. Seseorang itu tidak mungkin
akan meragui perlaksanaan undang-undang
Islam selagi dia taat dan patuh kepada Allah, serta menyedari kewajipan
menunaikan amanah Allah swt.
Selain daripada
itu, perlaksanaan undang-undang jenayah Islam akan turut menyelesaikan masalah
kerosakan akhlak yang sedang mengancam manusia dewasa ini. Perlaksanaan
undang-undang Islam akan mewujudkan masyarakat yang aman damai dan mendapat
keredhaan Allah. Firman Allah:
Maksudnya: “Sesiapa yang mengikut
petunjuk-Ku, dia tidak akan sesat dan tidak pula menjadi celaka”.( Surah Taha: ayat 123)
Selain daripada itu, undang-undang jenayah Islam
mempunyai pertalian yang rapat dengan roh Islam itu sendiri. Penghukuman di
dalam undang-undang jenayah Islam mempunyai hubungan yang kuat dengan aqidah,
ibadah, akhlak dan sebagainya.
Oleh yang demikian, bukanlah suatu perkara yang mudah
untuk menjatuhkan hukuman kepada tertuduh mengikut undang-undang jenayah Islam
melainkan setelah melalui proses dan prosedur yang ketat bagi menjamin keadilan
terlaksana.
Setiap individu di dalam sesebuah masyarakat akan
terjamin haknya. Oleh yang demikian keadilan dapat dinikmati oleh semua.
Syariat Islam menjamin kebebasan hak manusia agar tidak disekat, dan memelihara
maruah daripada dicerobohi. Justeru, akan terbentuklah dalam masyarakat sikap
saling mempercayai di antara satu sama lain, serta wujudnya pembelaan terhadap
mereka yang dianiayai. Hasilnya, jenayah dapat dibanteras, punca-punca jenayah
dapat diatasi, dan keharmonian masyarakat akan terjamin. Jelasnya, perundangan
Islam akan memberikan manusia untuk menikmati kebahagiaan, keamanan, hidup
berkasih sayang dan bekerjasama[6].
Punca-punca yang boleh membawa kepada kerosakan manusia
hendaklah dicegah dengan pelbagai cara. Sekiranya terdapat juga manusia yang
melampau serta sengaja menjerumuskan diri ke lembah kehinaan dan maksiat dengan
melayani tipu daya syaitan, maka hukuman yang sewajarnya hendaklah dilaksanakan
kerana pencegahan yang telah dilakukan seolah-olah tidak membawa apa-apa makna
kepadanya.
Hukuman yang dilaksanakan melalui undang-undang jenayah
Islam adalah merupakan proses pembaikan diri manusia. Allah yang mencipta manusia, Dialah juga Maha
Mengetahui apa yang terbaik untuk manusia. Justeru, langkah-langkah pencegahan
telah ditetapkan dalam undang-undang jenayah Islam sebelum proses penghukuman
dijalankan. Proses penghukuman adalah merupakan pencegahan bagi sesebuah
masyarakat daripada kerosakan dan kemusnahan
.
[1]
Lihat Mohd Azam Hamzah, 1986, Falsafah dan Prinsip Perundangan Islam, Kuala Lumpur, ms 177, dan
M.B. Hooker, Undang-Undang Islam di Asia Tenggara (terj.), ms 10.
[2]
Sila Rujuk Liew Yoke Fang, Undang-Undang Melaka, 1979, The Haque, dan Dr Mahmud Saedon, Perlaksanaan
Undang-Undang Islam di Malaysia: Kenyataan dan Permasalahannya, YDIM, ms 62.
[3]
Sila rujuk Mahmud Saedon, 1988, Ke arah Islamisasi Undang-Undang Islam di
Malaysia, YDIM: Kuala Lumpur,
ms 33.
[4]
Lihat Ahmad Ibrahim, Sistem Perundangan di Malaysia, Kuala Lumpur, ms 71-72.
[5]
Abdul Karim Zaidan, 1994, Nizam al-Qada' fi al-Islam
[6]
Sila rujuk Abdul Kadir ‘Audah, Tasyri’ al-Jina’I al-Islamiy, Muassasah Risalah,
Beirut, jilid
1, h. 69.
No comments:
Post a Comment